401k(rypto)

Op 7 augustus heeft het Witte Huis een uitvoeringsbesluit uitgegeven waarin het Ministerie van Arbeid, dat verantwoordelijk is voor het reguleren van pensioenbeleggingen, wordt opgedragen de toegang tot alternatieve beleggingen in door de werkgever gesponsorde defined contribution (DC) pensioenregelingen, zoals 401(k)-plannen, te versnellen. Alternatieve beleggingen werden gedefinieerd als private marktbeleggingen, vastgoed, grondstoffen, infrastructuurprojecten, levenslange inkomensstrategieën — en opvallend genoeg, "posities in actief beheerde beleggingsvehikels die investeren in digitale activa." (Vreemd genoeg was crypto de enige activaklasse waarbij "actief beheerd" specifiek werd genoemd, in tegenstelling tot de terminologie "direct of indirect" die voor alle andere werd gebruikt — een regulatorische hint die nader onderzoek waard is.)

De crypto-industrie — althans het segment van vermogensbeheer — verwelkomde deze laatste presidentiële order die crypto-beheerders toegang geeft tot een $12 biljoen grote pool van zeer vastzittend Amerikaans investeringskapitaal. De verslaggeving van CoinDesk omvatte reacties uit de sector zoals deze van Matt Hougan van Bitwise: "Deze order gaat niet over de overheid die zegt 'crypto hoort in 401(k)'s.' Het gaat erom dat de overheid opzij gaat en mensen hun eigen beslissingen laat nemen."

Hier ligt het probleem: de meeste mensen die deelnemen aan 401k-plannen nemen hun eigen beslissingen niet, of doen dat overhaast. Er bestaat zelfs een wet om ervoor te zorgen dat deelnemers helemaal niet hoeven te beslissen.

De Pension Protection Act van 2006 loste een lastig probleem op voor werkgevers: wat te doen wanneer 401k-deelnemers hun eigen beleggingen niet kiezen. Voorheen liepen werkgevers het risico aansprakelijk gesteld te worden voor een standaardbelegging die slecht presteerde. De wet biedt werkgevers een veilige haven als ze standaardkeuzes maken die een "Qualified Default Investment Alternative" (QDIA) zijn — meestal een target-date- of gebalanceerd fonds. HR-afdelingen hoefden zich niet langer zorgen te maken over rechtszaken wegens het kiezen van de "verkeerde" standaardoptie.

Hoewel dit het probleem van de werkgeversaansprakelijkheid oploste, creëerde het een kans voor mensen om een van de belangrijkste investeringsbeslissingen van hun leven te verwaarlozen. Deelnemers sluiten zich meestal aan bij hun 401k tijdens de hectiek van het starten van een nieuwe baan — waarbij ze te maken hebben met ziektekostenverzekeringen, belastingen, onboarding en het daadwerkelijk leren van de functie. Geconfronteerd met investeringskeuzes die ze niet begrijpen, volgen velen simpelweg de stroom en accepteren ze de standaardoptie die hun werkgever heeft geselecteerd, vaak een doel-datumfonds met een pensioenleeftijd die ruwweg overeenkomt met hun leeftijd. Het glidepath-concept — het automatisch verschuiven van aandelen naar obligaties naarmate het pensioen nadert — creëert een vals gevoel van zekerheid. Deelnemers gaan ervan uit dat ze "klaar zijn" door simpelweg niet af te zien, en heroverwegen de beslissing nooit. Jaren of decennia kunnen verstrijken.

Vanguard's 2025-rapport 'Hoe Amerika spaart' onthult de opmerkelijke vasthoudendheid van standaardinstellingen: 61% van de plannen biedt nu automatische inschrijving aan, met een deelnamepercentage van 94% in vergelijking met slechts 64% bij vrijwillige inschrijving. Bijna alle plannen met automatische inschrijving wijzen target-datum fondsen aan als hun standaard, en onder plannen met gekwalificeerde standaard investeringsalternatieven gebruikt 98% target-datum fondsen. Het resultaat? Een verbluffende 84% van de deelnemers gebruikt target-datum fondsen, waarbij 64% van alle bijdragen daarin vloeit — een stijging van slechts 46% in 2015. Het meest veelzeggend: 71% van de target-datum beleggers bezit slechts één enkel target-datum fonds, en slechts 1% van deze "pure" beleggers deed in 2024 enige transacties, wat aantoont hoe krachtig standaardinstellingen het gedrag beïnvloeden.

Dus, waarom zouden digitale activatoewijzingen of -strategieën niet worden opgenomen in target-date fondsen of andere QDIA’s, om toegang te bieden aan de breedste groep deelnemers van DC-plannen? De prikkels lijken er niet te zijn. Deelnemers, werkgevers, target-date fondsbeheerders en DC-administrators hebben allen beperkte prikkels om de status quo te veranderen. Elke laag van dit systeem profiteert van het accumuleren en behouden van activa. Fondsbeheerders kunnen weliswaar prikkels hebben om nieuwe, potentieel hoger renderende of beter diversificerende beleggingsvormen te introduceren, maar zij moeten langs meerdere poortwachters navigeren om investeerders te bereiken die wellicht nooit naar hun keuzes kijken. En werkgevers zullen zeker geen voorvechter van verandering zijn.

De ironie is groot: het systeem dat ontworpen is om pensioenbesparingen te democratiseren, heeft juist het niet kiezen gedemocratiseerd.

Natuurlijk geven sommige werknemers veel om de investeringsmogelijkheden binnen DC-plannen en zullen zij van hun werkgevers eisen dat er opties voor alternatieven en crypto worden toegevoegd. Wij maken ons geen zorgen over die groep — zij zullen een manier vinden — maar zij vormen de minderheid. De fout ligt in de veronderstelling dat alle jonge werknemers, of welke demografische groep dan ook, uniform crypto-toegang in hun 401k-plannen zouden omarmen. De realiteit is dat de meeste deelnemers in alle leeftijdsgroepen op de automatische piloot opereren. Als digitale activa meerdere jaren behoren tot de best presterende activaklassen, zou het jammer zijn als de overgrote meerderheid van de 401k-deelnemers die voor standaardkeuzes kiezen, deze kans niet grijpt.