Laten we een geautomatiseerde welvaartseconomie opbouwen.

We maken een technologische verschuiving door die in de geschiedenis zijn weerga niet kent. Terwijl kunstmatige intelligentie en robotica zich snel ontwikkelen, veranderen ze niet alleen de manier waarop we werken, maar transformeren ze ook dewaaromWij werken. In het komende decennium, als de mensheid automatiseringstechnologie gelijkmatig over de samenleving kan verdelen, staan we voor de reële mogelijkheid dat de meeste mensen simpelweg niet meer hoeven te werken om te overleven. Sommige...futuristen, waaronder ikzelf, noemen dit de Geautomatiseerde Overvloedseconomie.

Het basisprincipe is eenvoudig: zodra machines in staat zijn om het merendeel van de werkzaamheden uit te voeren — zoals in de landbouw, bouw, gezondheidszorg en onderwijs — kunnen de levensbehoeften in overvloed worden geproduceerd met zeer weinig menselijke arbeid. In die wereld wordt welvaart niet langer gezien als een beloning voor arbeid, maar als een gedeeld resultaat van automatisering.

In het hart van deze verschuiving staan twee krachten centraal: bijna volledige automatisering en een voorgesteld universeel basisinkomen (UBI). Machines en software worden beter, sneller en goedkoper, en ze vervangen al op grote schaal sommige banen – van fabriekspersoneel tot fastfoodbalies. Waarschijnlijk binnen...vijf jaarMachines zullen routinematig onze woningen bouwen, ons voedsel verbouwen, onze kinderen onderwijzen en zorgen voor ouderen. Dat soort productiviteit zal enorme welvaart genereren, zelfs als mensen niet langer degenen zijn die dit rechtstreeks creëren.

Hoe zorgen we er dan voor dat rijkdom iedereen ten goede komt? Daar komt het basisinkomen (UBI) om de hoek kijken. Het is geen sociale bijstand—het is een dividend. Een aandeel in de waarde die door automatisering wordt gecreëerd, verdeeld onder elke burger, simpelweg omdat zij deel uitmaken van het systeem dat tot deze specifieke economie heeft geleid.

Critici zullen zeggen dat dit socialisme is, maar dat is het niet. De geautomatiseerde overvloed economie ondersteunt nog steeds particulier eigendom, ondernemerschap en innovatie. Mensen die investeren in automatisering zullen rendement zien. Maar het systeem zou ook zijn...belastof gereguleerd zodat een deel van die rijkdom terugvloeit naar het publiek in de vorm van een universeel basisinkomen (UBI), aandelenopties van AI-bedrijven of vergelijkbare initiatieven.

In deze context worden UBI en andere sociale monetaire programma's een soort economische burgerschapsrecht—een garantie dat men toegang heeft tot voedsel, onderdak, gezondheidszorg en educatie, zonder een arbeidsurenstempel te hoeven kloppen. Het daagt ook het oude idee uit dat de waarde van een persoon verbonden is aan zijn of haar baan. In deze toekomst hebben we allemaal een intrinsieke economische waarde louter door te leven.

Natuurlijk, hoewel werken geen vereiste meer zal zijn voor het voortbestaan, zullen veel mensen...zalnog steedskiesMaar in dit nieuwe systeem zal motivatie intrinsiek zijn, niet economisch. Creatieve sectoren, flexibele arbeid, schrijven, design—deze zullen floreren. En aangezien overleven niet op het spel staat, kunnen mensen het zich veroorloven risico’s te nemen, te experimenteren of te falen zonder angst.

Sommige aspecten hiervan zijn reeds in ontwikkeling. Automatisering dringt gestaag door in repetitieve en handmatige functies, waardoor mensen worden vervangen. De economie van geautomatiseerde overvloed volgt deze trend vervolgens tot zijn logische eindpunt. Wanneer machines immers alle taken kunnen overnemen, van schoonmaak tot zorgverlening, dwingt dit ons tot de vraag: wat willen we met onze tijd doen, als overleven niet langer het grootste deel ervan opeist?

Het antwoord zou een mondiale cultuur kunnen zijn.renaissanceEen wereld waarin creativiteit, nieuwsgierigheid en verbondenheid het dagelijks leven bepalen; een wereld waarin iedereen de kans krijgt om maker, denker of ontdekkingsreiziger te zijn. Mogelijk hebben we eindelijk de tijd en vrijheid om het menselijk potentieel volledig te verkennen, zonder te worden belemmerd door de dagelijkse sleur.

De geautomatiseerde overvloedseconomie draait niet alleen om werk. Toekomstdenkers zoals ik pleiten ervoor dat de overheid elke Amerikaanse huishouding een humanoïde robot schenkt of ter beschikking stelt. Deze robots zouden alledaagse taken op zich nemen, zoals koken, schoonmaken en de was doen.sparenUren per week voor gezinnen. In de loop van de tijd kan het bezitten van een persoonlijke robot net zo normaal worden als het tegenwoordig bezit van een smartphone.

Zelfs governance zou kunnen evolueren. Indien machines veiligheid, naleving en zelfs juridische normen kunnen afdwingen, is wellicht minder traditionele bureaucratie nodig. Openbare systemen zouden beheerd kunnen worden door transparante AI, getraind op ethische kaders en gevormd door burgers. Sommigen suggereren zelfs modellen zoals liquide democratiewaar mensen rechtstreeks stemmen op beleidsmaatregelen, waarbij deze voorkeuren worden ingevoerd in intelligente systemen die de beslissingen uitvoeren.

Wat ik het meest waardeer aan de Automated Abundance Economy is dat het het ergste van zowel het kapitalisme als het socialisme vermijdt. Het streeft er niet naar markten te vernietigen of privaat eigenaarschap te verbieden. In plaats daarvan houdt het innovatie levendig terwijl het ervoor zorgt dat niemand wordt achtergelaten.

Toch zal niets hiervan eenvoudig zijn. Als we niet voorzichtig zijn, kan automatisering rijkdom en macht nog verder concentreren. Surveillance, baanverlies en culturele...tegenreactieEr zijn reële risico's. Alleen ingenieurs kunnen deze toekomst niet vormgeven; we zullen ethici, kunstenaars, beleidsmakers en gewone mensen aan tafel nodig hebben. Het moet ethisch, inclusief en democratisch zijn.

Of we het nu willen of niet, de Geautomatiseerde Overvloedseconomie komt veel sneller dan de meesten zich realiseren. Onze taak is niet om de toekomst tegen te houden, maar om deze te begeleiden en een samenleving vorm te geven waarin vrijheid, voldoening en menselijke waardigheid niet langer voorbehouden zijn aan een gelukkige minderheid. Dit is niet zomaar een nieuwe economische vorm; het is een nieuwe levenswijze die de maatschappij zou moeten omarmen.

""