Afgeschermde Gemeenschappen Zijn Eigenlijk Geweldig voor Crypto—Marc Vanlerberghe

Al meer dan tien jaar pleit de crypto-industrie voor decentralisatie, transparantie en zelfsoevereiniteit. Deze principes zijn nobel—en op vele manieren essentieel.

Maar, als we eerlijk zijn, hebben ze nog niet geleid tot brede, mainstream adoptie. De droom van miljarden mensen die elke dag blockchain gebruiken is nog steeds grotendeels dat—een droom. Om het werkelijkheid te maken, moeten we heroverwegen hoe we blockchain-gedreven ervaringen bouwen en leveren.

Een van de grootste hindernissen is bruikbaarheid. De momenteel dominante interface naar blockchain — niet-custodiale wallets — blijft te complex voor de gemiddelde gebruiker. Het beheren van private keys, het opschrijven van 24-woordige seed frases, het kopen van native tokens alleen om transacties uit te voeren, het navigeren tussen meerdere chains, het overbruggen van activa, herhaaldelijk KYC’en voor elke app, en het uitzoeken van hoe je crypto naar fiat en terug converteert. Dit is geen gebruikerservaring die is gebouwd voor het grote publiek.

We vragen ons vaak af waarom Web3 de "kloof" nog niet heeft overgestoken. Het antwoord is misschien simpel: de meeste mensen willen niet weten zij maken gebruik van een blockchain. En eerlijk gezegd zouden ze dat niet hoeven te doen.

Hier komen “afgeschermde gemeenschappen” om de hoek kijken.

Ik gebruik de term gated communities eenvoudigweg om “stedelijke planning” te bedoelen. Een nette opzet die gemakkelijk te navigeren is, comfort, veiligheid en zorgvuldig samengestelde ervaringen biedt. En in het geval van een buurt, ja, ook achter een beschermende laag van enigerlei aard. In crypto zijn gated communities platforms die de complexiteit van blockchain abstraheren terwijl ze de voordelen ervan behouden.

Deze omgevingen bieden gebruikers naadloze, Web2-stijl interfaces terwijl de blockchain het zware werk op de achtergrond verricht. Custodial wallets, gecentraliseerde interfaces en vertrouwde tussenpersonen fungeren als poortwachters—niet om de toegang te beperken tot slechts een selecte groep, maar om wrijving voor iedereen te verminderen.

Critici beweren dat dit het ethos van decentralisatie ondermijnt ("geen sleutels, geen munten"). Maar dit negeert de bredere kans: het onboarden van miljoenen, zelfs miljarden gebruikers via intuïtieve ervaringen die echte waarde creëren en echte problemen voor gebruikers oplossen. Niet iedereen zal zijn cryptoreis beginnen met het beheren van een cold wallet. Velen zullen beginnen binnen een veilige, begeleide, gebruiksvriendelijke “gated” ervaring—en dat is prima.

We zien dit terug bij dApps die succesvol niet-crypto gebruikers bedienen.

In de Verenigde Staten transformeert Lofty.ai stilletjes de vastgoedbeleggingen door blockchain achter de schermen te gebruiken, terwijl het een eenvoudige, intuïtieve ervaring biedt voor traditionele beleggers. Gebruikers kunnen fractioneel eigendom kopen in inkomsten genererende panden voor slechts $50, automatisch huurinkomsten ontvangen en hun aandelen op elk moment doorverkopen.

Wat opmerkelijk is, is dat Lofty niet de typische crypto-gemeenschap aantrekt—het spreekt de reguliere vastgoedinvesteerders aan die passief inkomen willen genereren zonder de juridische papierwinkel, eigendomsoverdrachten of belastingproblemen die gewoonlijk gepaard gaan met het beheren van vastgoed. Huurders kunnen geleidelijk investeren in het pand waarin ze wonen, waardoor hun maandelijkse huur afneemt naarmate hun eigen vermogen groeit—uiteindelijk worden zij volledige eigenaren. Blockchain zorgt voor flexibiliteit en vertrouwen; maar de gebruikerservaring is pure Web2-eenvoud.

Aan de andere kant van de wereld, in Kabul, stelt HesabPay vrouwen in staat om voedsel en benodigdheden te kopen bij lokale winkels met eenvoudige plastic kaarten en SMS-bevestigingen. Deze transacties worden direct on-chain afgehandeld, wat transparantie en traceerbaarheid biedt aan NGO’s en donateurs. Maar voor de vrouwen die ze gebruiken, is het gewoon een kaart—geen crypto-portemonnee. Ze hebben nooit een bankrekening gehad en zullen die waarschijnlijk ook nooit nodig hebben. Zo ziet succes eruit: praktische bruikbaarheid in de echte wereld zonder een steile leercurve.

In Italië kunnen huurders “getokeniseerde” zonnepanelen kopen via Enels blockchain-gestuurde app—zelfs als ze in appartementen wonen of fysiek niets op hun dak kunnen installeren. De app volgt de energie die door die panelen elders wordt opgewekt en trekt deze af van de elektriciteitsrekening van de gebruiker. De blockchain zorgt voor automatische boekhouding en realtime afwikkeling; de gebruikerservaring is intuïtief, app-gebaseerd en herkenbaar.

In online schaken kunnen spelers nu beloningen verdienen door deel te nemen aan partijen, toernooien of door bij te dragen aan de community—zonder ooit te weten dat de loyaliteitspunten die ze verzamelen blockchain-tokens zijn. Worldchess, de officiële organisator van de FIDE Grand Prix, heeft een op blockchain gebaseerd beloningsprogramma gelanceerd waarmee spelers punten kunnen opbouwen en inwisselen door simpelweg te spelen en zich te engageren. De onderliggende infrastructuur zorgt voor transparantie en overdraagbaarheid, maar voor de gebruikers voelt het als elk ander modern loyaliteitsprogramma. De technologie is onzichtbaar—de ervaring is naadloos.

Deze voorbeelden tonen aan dat blockchain geen product is. Het is een infrastructuurlaag.

En zoals bij alle grote infrastructuur, is het zijn taak om to verdwijnen.

In de loop van de tijd geloven wij dat deze besloten gemeenschappen zullen dienen als opstapjes—waarmee gebruikers geleidelijk worden geïntroduceerd in meer gedecentraliseerde, zelfsoevereine ervaringen. Maar om daar te komen, hebben we een nieuwe generatie hulpmiddelen nodig die gebruikerscontrole combineren met gebruiksgemak.

Self-custody zal zich ontwikkelen. Mechanismen voor sociale herstel (zoals die worden ontwikkeld door de DeRec Alliance) zal het mogelijk maken om wallets te herstellen zonder dat men seed phrases hoeft te onthouden. Verifieerbare referenties stellen gebruikers in staat om hun identiteit veilig mee te nemen tussen apps en diensten, waardoor eenmalige KYC mogelijk wordt die op verschillende platforms blijft gelden. En complete fee-abstrahering betekent dat gebruikers nooit native gas tokens hoeven te gebruiken tenzij ze dat willen. U logt in en keurt transacties goed met uw vingerafdruk, en krijgt toegang tot elke app zonder zelfs maar te beseffen dat u met een blockchain interacteert.

Dat is de weg vooruit: een wereld waarin de blockchain naar de achtergrond verdwijnt, en aangename, veilige, gebruiksvriendelijke ervaringen op de voorgrond treden.

Als we het serieus menen met mainstream adoptie, moeten we stoppen met het uitsluitend bouwen voor crypto-native gebruikers. De toekomst behoort toe aan bouwers die het beste van Web2-ontwerp kunnen combineren met de kracht van Web3-infrastructuur—zonder gebruikers te dwingen te kiezen tussen de twee. Afgeschermde gemeenschappen zijn niet het einddoel. Maar ze zijn wel de beste manier om miljoenen mensen binnen te krijgen.

En zodra zij binnen zijn, kunnen we hen uitnodigen om alles te verkennen wat de open wereld van blockchain te bieden heeft.