Waarom Zijn Er Geen Grote DApps op Ethereum?

Op 30 juli 2025 vieren we het tienjarig jubileum van de lancering van Ethereum op het mainnet. Ongetwijfeld een van de belangrijkste mijlpalen in de korte geschiedenis van deze industrie.

Toen het werd gelanceerd als 's werelds eerste smart contractplatform, was dit uiteraard iets geheel nieuws en een volledig nieuwe manier van denken over software. In plaats van toegang te huren tot het platform van iemand anders dat de regels op elk moment kon wijzigen of je kon buitensluiten, kon men – in theorie – nu deelnemen aan systemen die van iedereen en niemand tegelijk waren, waarbij de regels in code waren vastgelegd en niet willekeurig door de grillen van een CEO konden worden aangepast. Gebruikers zouden eigenaar zijn van hun gegevens, en de software zou worden onderhouden en beheerd door een netwerk in plaats van een directiekamer. De gevolgen leken behoorlijk utopisch.

Echter, bijna tien jaar na de lancering van Ethereum zijn de dromen van een Web3-versie van Amazon, eBay, Facebook of TikTok nog niet gerealiseerd en lijken zij ook niet binnen handbereik.

Gavin Wood, medeoprichter van Ethereum, en zijn visie opWeb3Dat was precies de bedoeling. Joe Lubin, de gerenommeerde oprichter van Consensys, verklaarde dat "Ethereum dezelfde alomtegenwoordige invloed zal hebben op onze communicatie en onze hele informatie-infrastructuur."

De libertaire journalist Jim EpsteinvoorspeldEen jaar na de lancering van Ethereum stelde men dat "dezelfde soorten diensten die momenteel worden aangeboden door bedrijven zoals Facebook, Google, eBay en Amazon in plaats daarvan zullen worden geleverd door computers die verspreid staan over de hele wereld."

Vitalik Buterin voorzag zelf Ethereum als “wetgeving, cloudopslag, voorspellingsmarkten, gedecentraliseerde handel, het hosten van je eigen valuta,” in zijn toespraak tijdens Bitcoin Miami 2014.speech, waar hij Ethereum aan de wereld presenteerde. "Misschien zelfs Skynet," het fictieve kunstmatige neurale netwerk uit de Terminator-films. Hij heeft het platform dat hij heeft gecreëerd beschreven als zowel een dreiging en een kansaan platforms zoals Facebook en Twitter in 2021.

Het schaalprobleem

De belemmering voor het realiseren van deze visie is schaalgrootte. De meest succesvolle consumententoepassingen van vandaag bedienen honderden miljoenen gebruikers. Instagram verwerkt dagelijks meer dan 1 miljard foto-uploaden. eBay verwerkt elk kwartaal voor ongeveer 17 miljard dollar aan transacties. De berichtplatforms van Facebook verwerken jaarlijks triljoenen berichten.

Ethereum verwerkt ongeveer 14 transacties per seconde, terwijl Solana meer dan 1000 transacties aankan. Instagram verwerkt dagelijks meer dan 1 miljard foto-upload. eBay verwerkt per kwartaal transacties ter waarde van 17 miljard dollar. De rekensom klopt niet.

Laten we even het voorbeeld van een gedecentraliseerde eBay overwegen. Een volledig gedecentraliseerde eBay zou veel meer vereisen dan louter eenvoudige betalingen. Elke plaatsing of update van een aanbieding zou on-chain transacties vereisen voor metadata van het item, prijsstelling en conditiegegevens. Veilingen zouden automatische biedingsafwikkeling nodig hebben via tijdsgebonden smart contracts. Escrow-systemen zouden gelden moeten vasthouden tot bevestiging van levering, met DAO-arbitrage voor geschillen.

Gebruikersreputatiesystemen zouden een onveranderlijke opslag van beoordelingen vereisen die gekoppeld is aan wallet-adressen. Voorraadbeheer zou real-time voorraadtracking nodig hebben, mogelijk via getokeniseerde goederen. Verzendbevestigingen zouden oracle-integratie vereisen voor bewijs van levering. Marktplaatskosten en belastingroyalty's zouden moeten worden afgedwongen via slimme contracten. Optionele identiteitsverificatiesystemen zouden gedecentraliseerd beheer van referenties vereisen. Elke interactie zou de transactiebelasting exponentieel verhogen, wat de capaciteit van de huidige infrastructuur overstijgt.

Het spreekt voor zich dat dit een blockchain van ongekende snelheid en doorvoercapaciteit zou vereisen. Eerlijk gezegd is de infrastructuur, zelfs een decennium na Ethereum, gewoonweg nog niet toereikend geweest om dit te ondersteunen.

De economische gegevens kloppen niet.

Het bedrijfsmodel was ook niet altijd logisch. Moderne toepassingen hebben enorme schaalgrootte nodig om inkomsten te genereren die de ontwikkelingskosten dekken. Bovendien fragmenteren laag 2-oplossingen gebruikers over verschillende platforms, waarbij (bijvoorbeeld) Arbitrum-gebruikers niet direct kunnen communiceren met Polygon-toepassingen. Dit ondermijnt het doel van het bouwen van een uniforme wereldwijde computerinfrastructuur.

Dit is geen theorie. OpenSeahad moeite met winstgevendheidOndanks het domineren van NFT-handel met transacties van hoge waarde en gebruikers die bereid zijn hoge kosten te betalen. Als je geen winst kunt maken door digitale kunst te verkopen aan cryptoliefhebbers die honderden dollars aan kosten betalen, hoe bouw je dan een marktplaats voor gebruikte goederen? De economische realiteit is nog negatiever voor transacties van lagere waarde die de alledaagse handel bepalen. Een gedecentraliseerd sociaal netwerk dat $5 per bericht rekent, zou bij de lancering al gedoemd zijn te mislukken.

Gaming-applicaties die enkele dollars aan transactiekosten vragen voor elke itemuitwisseling, zullen geen spelers aantrekken die elders gratis dezelfde service verwachten. Tot nu toe zijn de enige levensvatbare on-chain bedrijven degenen die enorme waarde kunnen genereren uit relatief weinig gebruikers – in wezen financiële toepassingen met hoge inzet en speculatieve handel.

De Calvary Komt Eraan

De sector accepteerde een vals compromis: veiligheid en decentralisatie, of functionaliteit en schaalbaarheid, maar niet beide. Echter, de transactiedoorvoer is gestaag toegenomen (en zal blijven groeien).blijven doorgaan met) over netwerken naarmate de technologie rijpt. We kunnen nu een immense schaal bereiken, zelfs met proof of work-ketens, waarbij we de veiligheid en decentralisatie behouden die blockchain in eerste instantie revolutionair maakten (in tegenstelling tot de voortijdige omarming van proof of stake die deze principes aantastte).

Zero-knowledge proofs stellen gebruikers in staat om de geldigheid van transacties lokaal te bewijzen, waarbij slechts kleine cryptografische bewijzen worden ingediend die door een netwerk van bewijslastleveranciers recursief en parallel worden samengevoegd. Netwerken kunnen miljoenen transacties verwerken zonder dat elke node er elk individueel hoeft te verifiëren. Wanneer gebruikers hun eigen transacties bewijzen, nadert de marginale kosten van het toevoegen van een extra transactie nul, waardoor blockchains eindelijk de economische haalbaarheid kunnen bieden die gangbare toepassingen vereisen.

Maar tien jaar later is het duidelijk dat de visie die destijds door de futuristen van Web3 werd geschetst, in een teleurstellend tempo is gerealiseerd. Laten we hopen dat het komende decennium wat sneller zal verlopen – en, laten we duimen – ook onze blockchains.